Zondag 28 meiMet de bus naar het centrum, kaartje gekocht op de camping, netjes ingescand in de bus alles oke. Tot er controle in de bus kwam, we hadden het fout gedaan en moesten een boete betalen van 50 lei, zo,n 15 euro. Ze deden heel agressief. Dus maar betaald. Lopend naar het paleis van het volk gegaan. Ook daar een controle zoals op het vliegveld, paspoort inleveren, tas door de scanner , zelf door de scanner. Het is echt het paleis van de groot heids waanzin, gebouwd door Ceausescu. Nu is het in gebruik door Ministeries en je kunt het huren voor congressen. Maandag 29 mei.We verlaten Boekaresten gaan op weg naarBulgarije. Bij Giurgia doen we eerst nog boodschappen en nemen dan de brug over de Donau. Een tolbrug. Als we Roemenie verlaten moeten we ons eerder aangeschafte vignet weer uit laten schrijven, dus die papiertjes moet je goed bewaren. Dat wordt niet gezegd bij aankoop maar als je het bij het verlaten van Roemenie niet kan laten zien krijg je een boete. Zonder problemen de grens over en op weg naar de camping. Triniti Rocks een Engelse boerderij camping. De weg ernaar toe was heel smal en vol kuilen. Wat een gribus. Maar ja je gaat ook weer niet die hele weg terug. Het water en de stroom deden het niet. Dinsdag 30 mei. Snel weg van deze camping er stond een nederlands echtpaar, die bleven daar een paar maanden, die man vond het maar raar dat we niet bleven. We gingen op weg naar Nikopolis ad Istrum een romeinse opgraving uit 189 n.c. Na veel zoeken naar een stukje asfalt tussen de gaten en 3 keer de weg vragen zijn we er toch gekomen. Heel groot complex, met EU subsidie ontwikkeld. Alleen er komen geen bezoekers vanwege de slechte weg, daar kan geen bus overheen. Toen doorgereden naar een schattig klooster, hoog in de bergen. Kilifarevski Monasteri. Leuk en heel lief ontvangen, we mochten overal kijken en foto’s maken. Bij het klooster geluncht. Vandaag slapen we op een mooie camping aan de andere kant van Veliko Tarnovo. 5 sterren !!!!.met laundry service je levert je was in en krijgt hem schoon en gestreken terug. Met de taxi naar de oude stad geweest, een ervaring op zich, die taxi chauffeurs rijden niet die scheuren. Veliko Tarnavo is een van de mooiste steden van Bulgarije.Het is hier nu 28 graden en zonnig.

Woensdag 31 mei. De was is klaar, dus we kunnen weer verder. We nemen zomaar een afrit van de weg die we moeten volgen naar Kazanlak, de rozen stad. Leuk zo’n gewoon dorpje, niet toeristisch, gewoon zoals zij leven. Koffie bij het dorps cafe. Daarna een openlucht museum bezocht, grappig oude ambachten etc. Heerlijk brood gekocht, typisch voor de streek. Het is nu wel weer warm. We rijden de Shipka pas, schitterend. Aangekomen om de camping , eh camping !!! Dit noemen ze een camping met bungalows. We mogen douchen in bungalow 4 en ook de wc gebruiken. Maar dan wel met alle bewoners op de camping. Gelukkig zijn dat er buiten ons nog 5. We besluiten terstond te gaan trainen voor het bejaardenhuis. 1 keer per week douchen is zat en je plas zo lang mogelijk ophouden.

Donderdag 1 juni. Vandaag hebben we wat ze in vakjargon een reisdag noemen. Misschien beter te omschrijven met een dag lang hobbelen over slechte wegen. Wel een prachtige tocht. Ook op deze camping zetten we onze training voort. Het plan was om hier 2 nachten te blijven. Maar het Rila klooster is open tot 22.00 uur en het is 1 kilometer lopen, dus we hebben het maar meteen bezocht, heerlijk rustig, zonder al die Aziaten. Morgen door naar Macedonie.

Vrijdag 2 juni. Vanuit Rila is het niet ver meer naar de grens met Macedonie. Mooie tocht, super slechte weg. Wel heuvelig en bochtig maar dat zijn we inmiddels gewend. Bij de grens Bulgarije uit horen de douanees een vreemd geluid aan onze camper. De airco die draait iets langer door dan de motor. Ze willen wel binnen kijken, maar verder dan de deur gaan ze niet. Dan door naar de Macedonische grens. Willen wel de groene kaart zien, soms heeft die nog de oude code en dan moet je ter plekke verzekeren. Ook hier de vraag wat we bij ons hebben, drank, sigaretten etc. Op mijn nee zegt de goede man oke rijden maar. Er is 1 camping in skopje bij een Best Western hotel. Wel duur, toen ik dat zij, kregen we korting, we hoefde de electra niet te betalen.

Zaterdag 3 juni. Gisteravond een gigantische onweersbui. We nemen voor 2,50 een taxi naar het centrum (meer dan 10 kilometer). Je hebt een nieuw deel, gebouwd na de aardbeving van 1963 en een oud Turks gedeelte. Heel veel sieraden winkels. De nieuwe gebouwen zijn allemaal groots en protserig. Er zijn ook heel veel standbeelden. Nog een toertje gemaakt met een elektrisch golfkarretje. Het is heel benauwd warm vandaag. Terug op de camping onder de boom gezeten. En nu hebben we weer onweer.

Zondag 4 juni. We hadden gisteravond weer zo’n gigantische onweersbui, maar door die bui stopte de keiharde muziek al om 12 uur. Via al weer een prachtige route zijn we nu aangekomen bij het meer van Ohrid. In de 70^ejaren een zeer geliefde bestemming bij Nederlanders. Leuke kleine camping met een jonge eigenaar. Je wordt verwelkomd met koffie en raki of als je geen alcohol drinkt een kokos koek. Vanmiddag heerlijk gefietst. Morgen gaan we op de fiets naar Ohrid aan de andere kant van het meer. Deze camping is wel een Hollandse enclave, ook de Belgische buren van gisteren zijn weer aangekomen.